οκνιάρης

-α, -ικο

(συν. στον Ερωτόκρ.) ακαμάτης, τεμπέλης, οκνηρός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οκνιά + κατάλ. -άρης (πρβλ. ζαβολι-άρης)].